Klienci są zadowoleni z naszych usług.
To tylko kilka przykładów z praktyki.

Rozpad związku to niewątpliwie jedna z najbardziej traumatycznych sytuacji. Tym bardziej, jeśli w małżeństwie pojawia się długo wyczekiwane, ukochane maleństwo. Co zrobić, żeby rozwód był najmniej bolesny dla dziecka? I czy w ogóle może taki być?

Jakiś czas temu zgłosiła się do nas młoda kobieta. Wydawałoby się – spełniona. Trzy miesiące wcześniej urodziła pierwsze dziecko, jeszcze do niedawna żyła w cudownym małżeństwie i wspominała ślub jak z bajki. Do czasu. Okazało się, że po urodzeniu maleństwa musi jeszcze szybciej dorosnąć do roli samotnej, samodzielnej mamy, bo mąż nie sprostał zadaniu.

Kobieta poprosiła nas o poprowadzenie sprawy rozwodowej. Po ślubie ich małżeństwo przestało się układać, a wspólne plany zastąpiły roszczenia, pretensje i rozgoryczenie. Złe zachowanie męża, brak zaangażowania i empatii, zarówno w czasie ciąży, jak i przed, przelało czarę goryczy.

Mąż argumentował złe stosunki między małżonkami nasilającą się depresją. Nie angażował się jednak w codzienne, przyziemne sprawy (zakupy, gotowanie, sprzątanie), nie dokładał się do rachunków (choć było to własnościowe mieszkanie powódki) czy utrzymania domu (naprawy, remonty). To powódka ponosiła wszelkie koszty związane z utrzymaniem gospodarstwa domowego.

Finansowe wsparcie to ważny, ale nie najważniejszy filar, na którym opiera się małżeństwo. Liczy sie także zaufanie, przyjaźń i zaangażowanie. Najdotkliwsza różnica między małżonkami ujawiniła się podczas choroby i hospitalizacji powódki. O ile niski wkład w mieszkanie mąż tłumaczył niskimi zarobkami, o tyle nie umiał zmierzyć się z zarzutami o brak wsparcia i pomocy podczas choroby i ciąży powódki.

W imieniu powódki wnieśliśmy pozew o rozwód bez orzekania o winie. Wnioskowaliśmy o powierzenie powódce władzy rodzicielskiej nad dzieckiem. Sądziliśmy o wysokie alimenty na utrzymanie dziecka oraz o orzeczenie eksmisji męża. Pozwany nie chcąc zgodzić się na zaproponowane warunki, zasłaniał się dobrem małoletniego dziecka.

Jednym z głównych zadań, z jakimi musiała zmierzyć się nasza kancelaria była negatywna przesłanka orzeczenia rozwodu, czyli dobro wspólnego, kilkumiesięcznego dziecka. Ale to silny konflikt między rodzicami i brak woli porozumienia oraz chęci zmiany (głównie ze strony pozwanego) dawały nam pewność i słuszność w sprawie. Po licznych mediacjach i przesłuchaniach, sąd powszechny rozwiązał związek małżeński poprzez rozwód bez orzekania o winie. Powódka otrzymała pełnię praw rodzicielskich, zasądzone alimenty były satysfakcjonujące i wystarczające na utrzymanie dziecka (choć niższe niż wnioskowaliśmy). Ustalono także częstotliwość spotkań między pozwanym a dzieckiem.

30-letni mężczyzna otrzymał pozew rozwodowy. Żona żądała uznania go winnym rozpadu małżeństwa, ponieważ nie chciał dziecka (czy też nie starał się o nie) i zbyt dużo czasu poświęcał pracy. Głównym zarzutem było jednak posądzenie go o rzekomą zdradę małżeńską z koleżanką z pracy. Powódka przekonana o swojej słuszności zażądała podziału majątku w stosunku 70% do 30% na swoją korzyść.

On czuł się winny rozpadu swojego małżeństwa. Faktycznie, nie był gotowy na dziecko, a dodatkowo ogromna presja żony mocno go przerosła. To z kolei skutkowało brakiem porozumienia między małżonkami, spadkiem zainteresowania chęcią współżycia i ochłodzeniem ich relacji. Pozwany nie umiał sobie poradzić z zaistniałą sytuacją, stanowczo także zaprzeczał rzekomej zdradzie małżeńskiej. Co prawda, podczas pogłębiającego się kryzysu w małżeństwie zaprzyjaźnił się z koleżanką z pracy, która wspierała go w trudnych chwilach, jednak według pozwanego nie doszło do zdrady. Podczas rozmów z klientem okazało się, że konflikt w małżeństwie zaogniała także sytuacja zawodowa pozwanego. Zmiana pracy oraz chęć spędzania czasu z żoną nie pomogły zażegnać kryzysu. Żona z uwagi na swoje hobby i zainteresowania często wracała późno do domu – małżonkowie żyli obok siebie jak obcy.

W związku z tym, linia obrony zmierzała do wykazania obopólnej winy małżonków. Doszło do przed procesowego spotkania pełnomocników obu stron. Pierwsze spotkanie nie doprowadziło do ugody – powódka przekonana o zdradzie, nie chciała rezygnować z orzekania o winie męża. Drugie spotkanie zakończyło się porozumieniem– ustalono, że nastąpi rozwód bez orzekania o winie, a podział majątku w stosunku 55% do 45% na korzyść powódki. Strony przystały na te ustalenia.

Są sytuacje, w których brak odpowiedniej wiedzy czy fachowego, merytorycznego wsparcia może prowadzić do złych, często nieodwracalnych decyzji życiowych. Sytuacja, w jakiej znalazła się matka 6-letniego dziecka mogłaby być doskonałym na to przykładem.

Kobieta otrzymała pozew o rozwód bez orzekania o winie. Powód argumentował wniesiony pozew brakiem porozumienia i niezgodności w małżeństwie wynikającym m. in. z różnic charakterów. Pozwana początkowo była gotowa przystać na żądania męża. Po rozmowie z klientką okazało się, że mąż nadużywał alkoholu (leczył się odwykowo), awanturował się, znikał z domu, nie interesował się losem syna. Zdarzało mu się także kilkukrotnie uderzyć pozwaną. Zarobione pieniądze zamiast przeznaczać na zaspokajanie potrzeb rodziny, w całości wydawał na własne potrzeby. Ponadto, był karany za jazdę pod wpływem alkoholu. Informacja o romansie męża zaważyła na decyzji żony, która postanowiła walczyć o swoje prawa.

Przedstawiliśmy klientce argumenty przemawiające za żądaniem rozwodu z orzeczeniem winy męża. Profesjonalnie i rzetelnie przygotowana odpowiedź na pozew rozwodowy została złożona w sądzie. Już na pierwszej rozprawie małżonek odstąpił od swoich roszczeń i zgodził się na rozwód z orzeczeniem jego winy. Na wniosek pozwanej sąd pozbawił go praw rodzicielskich.

35-letnia kobieta mieszkająca w Filadelfii w Stanach Zjednoczonych przysłała nam maila z pytaniem o poprowadzenie jej sprawy rozwodowej. Z mężem poznali się w 1998 roku. 4 lata później J. K. wyjechała za granicę. Mimo odległości, strony pozostawały w kontakcie. W 2002 roku zawarli związek małżeński. Zaraz po ślubie J. K. wyjechała do Stanów Zjednoczonych, aby tam rozpocząć procedury imigracyjne związane ze sprowadzeniem męża. W tym czasie małżonkowie utrzymywali kontakt telefoniczny oraz przez Internet.

W 2003 roku J. K. chcąc zapobiec pogłębiającemu się kryzysowi w związku przyleciała do Polski. Pomimo wszelkich starań małżonkowie nie potrafili być już razem. J. K. po miesiącu wróciła do Stanów Zjednoczonych. Kontakt małżonków się urwał. W 2004 roku J. K. wycofała aplikacje proceduralne związane ze sprowadzeniem męża do Stanów Zjednoczonych.

Największym problemem, z jakim zmierzyła się nasza kancelaria było zamierzenie poprowadzenia postępowania rozwodowego w ten sposób, aby powódka nie musiała pojawiać się na rozprawach w Polsce. W trakcie prowadzenia sprawy okazało się także, że małżonek J.K. mieszkał na stałe w Hiszpanii. Ich ostatnim wspólnym miejscem zamieszkania był okręg wrocławskiego sądu okręgowego, jednakże sąd uznał, że ze względu na aktualne miejsce zamieszkania małżonków, nie jest właściwą instancją do orzekania w sprawie. Dzięki mocnym argumentom, które przedstawiła nasza kancelaria ostateczna decyzja sądu okazała się satysfakcjonująca dla obu stron. Orzeczenie rozwodu nastąpiło przez wrocławski sąd okręgowy. Ponadto, powódka nie musiała pojawiać się na żadnej z rozpraw i co ważne – uniknęła przesłuchania przed konsulem RP w Stanach Zjednoczonych.

Do mojej kancelarii zgłosił się mężczyzna z okolic Wrocławia, który chciał zakończyć swoje małżeństwo.

Z informacji uzyskanych w trakcie spotkania ustaliliśmy, że początkowo jego związek małżeński układał się bardzo pomyślnie, jednak po upływie paru lat na jaw zaczęły wychodzić różnice światopoglądowe, które stanowiły poważną przeszkodę w funkcjonowaniu stron. Małżonka zaabsorbowana była karierą zawodową i religią. Większość czasu spędzała albo w pracy albo w kościele. Nic więc dziwnego, że mąż czuł się zepchnięty na drugi plan. Strony żyły jak obcy sobie ludzie, nie mieli także dzieci. Ponieważ sytuacja nie rokowała na poprawę, powód wyprowadził się ze wspólnego domu i wynajął sobie mieszkanie. Ponieważ był zdecydowany na jak najszybsze zakończenie sprawy, przygotowaliśmy i złożyliśmy we wrocławskim sądzie pozew o rozwód bez orzekania o winie.

Pozwana przybrała jednak agresywną postawę, wnosząc w odpowiedzi na pozew o rozwiązanie małżeństwa z winy powoda oraz przyznanie jej wysokich alimentów. Argumentowała swoje stanowisko podejrzewaną zdradą małżeńską, alkoholizmem męża oraz brakiem akceptacji ze strony rodziców małżonka, co w jej ocenie przyczyniło się do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia.

Jednak nie był to koniec natarczywych działań pozwanej, która złośliwe wymieniła zamki w drzwiach wejściowych i uniemożliwiała mężowi zabranie rzeczy osobistych z domu, a w dodatku w razie wejścia przez małżonka do domu z pomocą ślusarza groziła zawiadomieniem prokuratury. Dodatkowo pełnomocnik pozwanej prowadził nieczystą batalię w sądzie, prowadząc proces w sposób nieelegancki i celowo opóźniając zakończenie sprawy, wysuwając jednocześnie żądanie dokonania podziału majątku wspólnego z rażącym pokrzywdzeniem naszego klienta. W istocie był to szantaż, w wyniku którego żona chciała uzyskać od męża 70% wartości majątku wspólnego w zamian za zgodę na rozwód bez orzekania o winie.

Ponieważ dowody zdrady i alkoholizmu powoda, którymi dysponowała pozwana były w naszej ocenie słabe, doradziliśmy klientowi zmianę stanowiska i żądanie rozwodu z wyłącznej winy żony, odpierając zarzuty strony przeciwnej. Klient nam zaufał i takie stanowisko zostało przedstawione na rozprawie. W takim stanie faktycznym, strony musiały jednak nastawić się na długotrwały i psychicznie obciążający proces.

Ponieważ sprawa w swej istocie rozbijała się o podział majątku, w trakcie rozprawy dwukrotnie zarządzano przerwę, aby strony mogły się porozumieć. Ostatecznie adwokatom stron udało się wypracować porozumienie co do podziału majątku, który miał nastąpić po rozprawie. Warunkiem była zgoda pozwanej na rozwód bez orzekania o winie. Tak też się stało. Jeszcze tego samego dnia sąd wydał wyrok i rozwiązał małżeństwo stron przez rozwód bez orzekania o winie. To był duży sukces, który na starcie dawał przewagę nad przeciwnikiem.

Po rozprawie nasz klient wywiązał się z wcześniejszych ustnych ustaleń i zaproponował pozwanej termin spotkania u notariusza w celu dokonania podziału majątku. Pozwana wraz ze swoim pełnomocnikiem z niewiadomych przyczyn nie dotrzymała jednak warunków porozumienia, złożyła wniosek o uzasadnienie wyroku i następnie wniosła apelację od tego wyroku, domagając się rozwodu z wyłącznej winy męża. Z powodu braków formalnych sąd odrzucił apelację pozwanej, a wydany wyrok Sądu I instancji się uprawomocnił.

Dzięki profesjonalnemu wsparciu powodowi udało się osiągnąć zamierzony cel i rozwiązać małżeństwo bez orzekania o winie. W efekcie nieustępliwości i konsekwentnemu doradztwu naszych prawników nie zgodził się na krzywdzące dla niego warunki podziału majątku i nie ugiął się pod ciężarem fałszywych oskarżeń ze strony małżonki. Ostatecznie rozwiódł się z żoną na swoich warunkach, co uniemożliwi jej w przyszłości wysuwanie jakichkolwiek roszczeń o alimenty.

Sąd rodzinny nie musi stanowić miejsca, w którym ojcowie z założenia stoją na przegranej pozycji, co potwierdza przykład sprawy, którą zajmowała się nasza kancelaria.Do mojej kancelarii zgłosił się mężczyzna z okolic Wrocławia, który chciał zakończyć swoje małżeństwo.

W trakcie sprawy rozwodowej bardzo ważną kwestią dla każdego małżonka są ustalenia dotyczące ich wspólnych dzieci. Nie wątpliwie dla każdego kochającego rodzica najważniejsze w tym przypadku jest zredukowanie do niezbędnego minimum konsekwencji, które niesie ze sobą rozwód oraz związane z nim zmiany w życiu każdego dziecka. Jednak rozwodzący się małżonkowie podczas sprawy rozwodowej bardzo często o tym zapominają.

Dość powszechnym zjawiskiem jest występujący w społeczeństwie obraz matki, która jest jedynym i słusznym gwarantem dobra dziecka. Najczęściej przy okazji spraw rozwodowych sądy powierzają wykonywanie władzy rodzicielskiej matce, tym samym ograniczając zakres uprawnień ojca. Często takie rozstrzygnięcia są krzywdzące dla ojców, którzy pełnią w życiu dziecka rolę rodzica pierwszoplanowego.

Ojciec pięcioletniego chłopca z okolic Zgorzelca, zlecił nam prowadzenie sprawy rozwodowej z powództwa żony. W czasie pierwszego spotkania zdecydował, że oprócz ustalenia wyłącznej winy małżonki najważniejszą kwestią było ustalenie miejsca zamieszkania jego małoletniego syna przy ojcu, jednocześnie ograniczając władzę rodzicielską matki. Alimenty stanowiły dla niego sprawę drugorzędną – sam był w stanie podołać kwestiom utrzymania synka, a w razie potrzeby miał zapewnioną pomoc rodziny.

W trakcie rozmowy opowiadał, że pobrali się z żoną z miłości, a nie z jakiegokolwiek przymusu. Pozwany znał powódkę od długiego czasu, dlatego też uznał, że ich cele i plany na przyszłość są zbieżne. Jednak już po ślubie i przeprowadzce do rodziców pozwanego, ciężar utrzymywania porządku, przygotowywania posiłków i opieki nad małoletnim synem stron spadł w znacznej części na matkę pozwanego pomimo tego, że jego żona nie pracowała. Pozwany mógł przejmować te obowiązki dopiero po powrocie z pracy. Sytuacja, w której żona nie pracowała, a przy tym nie zajmowała się małoletnim synem i domem, stała się przyczyną konfliktów między stronami. W czasie rozmowy klient argumentował, że żona całe dnie spędzała przy komputerze lub telefonie, nie pracowała, nie spełniała żadnych innych obowiązków domowych. Efektem przesiadywania na serwisach społecznościowych była zdrada z mężczyzną poznanym na Facebooku, któremu wcześniej wysyłała swoje nagie fotografie, co wyszło na jaw zupełnie przypadkowo.

Najważniejszą kwestią, którą należy rozważyć w sprawach o rozwód z orzekaniem o winie oraz przy rozstrzyganiu kwestii władzy rodzicielskiej są dowody. To na stronie ciąży obowiązek wykazania faktów, na które się powołuje. W tej konkretnej sprawie analizowaliśmy materiał dowodowy pod kątem zdrady oraz możliwości przejęcia przez ojca pieczy i władzy rodzicielskiej nad dzieckiem. Materiał dowodowy, którym dysponował Klient był bardzo mocny.

Przygotowaliśmy obszerną odpowiedź na pozew, domagają się w niej orzeczenia rozwodu z winy powódki, powierzenia władzy rodzicielskiej ojcu i ustaleniu miejsca zamieszkania dziecka przy ojcu, zasądzenia alimentów dla dziecka. Ponieważ o alimentach sąd musi orzec zawsze w sprawie rozwodowej, a klientowi nie zależało na kwestiach finansowych, żądaliśmy alimentów na bardzo wyważonym poziomie, tak aby nie generować kolejnych kwestii spornych. Dodatkowo, na czas trwania procesu zabezpieczyliśmy interesy klienta poprzez ustalenie miejsca zamieszkania syna z nim.

Klient miał uzasadnione obawy przed powierzeniem matce bieżącej opieki nad synem. Naszym zadaniem było przekonanie sądu, że te obawy są zasadne, a powierzenie matce opieki nad chłopcem zagraża jego dobru. Mocnym argumentem w tej materii okazał się fakt, że matka chłopca miała skłonności do alkoholu i narkotyków.

Sąd w całości zaakceptował nasze stanowisko, co znalazło wyraz w wydanym postanowieniu o zabezpieczeniu. W tym miejscu należy podkreślić, że matka wraz ze swoim prawnikiem wnosili o ograniczenie wykonywania władzy rodzicielskiej ojcu, ustalenie miejsca stałego pobytu dziecka przy matce oraz obciążenie obowiązkiem alimentacyjnym ojca.

Dla skuteczności realizowanych działań niezbędne było sporządzenie kolejnych pism procesowych, niepodważalnej argumentacji oraz przeprowadzenie znacznej ilości dowodów. Podczas postępowania dowodowego bazowaliśmy między innymi na dokumentach urzędowych, prywatnych, medycznych, zdjęciach oraz przesłuchania świadków i stron.

W toku procesu strona przeciwna wraz ze swoim prawnikiem wdrożyli kolejne działania, których celem było zdyskredytowanie naszego Klienta, zarzucając mu zażywanie środków psychoaktywnych. Następnie przeciwnicy złożyli wniosek o sporządzenie oceny przez Opiniodawczy Ośrodek Sądowych Specjalistów aby wskazać, że strony w równym stopniu dają podobne możliwości wychowawcze dla małoletniego dziecka.

Celem naszej pracy jest sprostanie oczekiwaniom Klienta przy jednoczesnym zabezpieczeniu wszystkich istotnych kwestii w sprawach rozwodowych, którymi się zajmujemy. Podczas prowadzenia tej sprawy mieliśmy cały czas na uwadze fakt, że w zaistniałych okolicznościach jedynym gwarantem dobra dziecka jest ojciec. W związku z tym jedynym możliwym rozstrzygnięciem sądu przy tak prowadzonym procesie było ustalenie miejsca zamieszkania małoletniego przy ojcu, obciążenie matki obowiązkiem alimentacyjnym oraz ustalenie jej kontaktów w zakresie niezbędnym do podtrzymywania relacji rodzica z dzieckiem.

Jest to kolejna sprawa prowadzona przez adwokata Jerzego Chojkę, w której sąd zdecydował powierzyć rolę rodzica pierwszoplanowego ojcu.

Ojciec dwójki dzieci zgłosił się do nas, prosząc o sprawie rozwodowej. Sytuacja, w której się znalazł nie była łatwa. Już same początki małżeństwa były trudne: ciąża pozwanej w czasie studiów, trudności ze znalezieniem pracy, a także wspólne mieszkanie z babcią żony. Z czsasem warunki życia małżonków się poprawiały, a małżonkowie mieli szansę na dobre życie. Pozwana ukończyła studia farmacji, powód znalazł pracę, rodzice pomogli załatwić im własne mieszkanie. Jednak w życiu sprawy nie zawsze układają się po naszej myśli.

Według mężczyzny jego żona wpadła w nałóg alkoholowy, co niosło za sobą szereg nieszczęść w związku. Nie tylko utrzymanie domu leżało po stronie męża, ale także opieka nad dziećmi. Powód nie mógł pozwolić sobie na chwilę wolnego, uczciwie pracując i utrzymując rodzinę. Cała sytuacja rodzinna odbiła się też na dzieciach i ich sytuacji w szkole. Nieraz słyszeli oni awantury w domu, szczególnie gdy mama wracała pijana do domu. Przez parę lat nasz klient dbał o rodzinę, próbując wyciągnąć żonę z choroby alkoholowej. Mąż oferował jej pomóc, namawiając do terapii lub blokując kontakt ze znajomymi, z którymi spożywała alkohol. Pozwana uczestniczyła w terapii z powodu uzależnienia od alkoholu, której nie ukończyła i przestała reagować na próby pomocy. Ciąża pozamałżeńska i negatywny wpływ matki na synów sprawił, że mąż w trosce o bezpieczeństwo swoje i dzieci postanowił wnieść pozew o rozwód.

Po zapoznaniu się z całą historią związku, postanowiliśmy wnieść o rozwiązanie małżeństwa z wyłącznej winy pozwanej, o powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi powodowi oraz ustalić ich miejsce zamieszkania przy ojcu wraz z ograniczeniem władzy rodzicielskiej pozwanej. Argumentowaliśmy, że alkoholizm i sposób prowadzenia się pozwanej powoduje konieczność powierzenia władzy rodzicielskiej i opieki nad dziećmi ojcu.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o rozwiązanie małżeństwa z winy obu stron, wskazując, że skończyła studia, gdy jednocześnie musiała dbać o dom i dzieci, leczyła się z choroby alkoholowej z własnej woli i w żaden sposób nie miała pomocy od męża. Po tym zrozumiała, że nie zbuduje już żadnej relacji z mężem, dlatego szukała wsparcia u kolegi, które z czasem przerodziło się w silną relację.

Mocny materiał dowodowy, który posiadaliśmy i niespójność argumentów drugiej strony, sprawiła, że w replice wnieśliśmy o dopuszczenie i przeprowadzenie kolejnych dowodów, i odparliśmy argumenty pozwanej.

Ostatecznie, aby zakończyć sprawę w rozsądnym terminie, a przede wszystkim zapewnić bezpieczny dom dzieciom, strony zawarły porozumienie przed mediatorem. Nasz klient przystał na rozwiązanie małżeństwa bez orzekania o winie i zachowania pełnej władzy rodzicielskiej obu stron, jednak z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci u ojca. Chłopcy zamieszkali z tatą i szybko odnaleźli się w nowej sytuacji. Ugoda zawarta przed mediatorem została zaakceptowana przez sąd.

To kolejna sprawa z naszym udziałem, w której sąd ustalił miejsce zamieszkania dzieci przy ojcu.

Mężczyzna, który zgłosił się do kancelarii, otrzymał od żony pozew o rozwód bez orzekania o winie. Powódka uzasadniała pozew różnicą charakterów i zachowań oraz oddaleniem się stron od siebie. Przyczyną tej sytuacji w ocenie powódki był wyjazd męża za granicę do pracy. Kobieta zwracała uwagę na próbę ratowania związku, która jednak, jej zdaniem, była skazana na porażkę, ze względu na wygaśnięcie więzi między małżonkami, zarówno emocjonalnej, jak i fizycznej. W 2016 roku kobieta wyprowadziła się od męża z dzieckiem, po czym wróciła do męża, aby po kolejnych 12 miesiącach wspólnego życia rozstać się ponownie.

Po kilku rozmowach z klientem i poznaniu szczegółów sprawy łatwo dało się zauważyć, że powódka próbowała ukryć prawdziwą przyczynę rozpadu małżeństwa, a także przedstawić męża jako ojca, który wyjechał do pracy za granicę, pozostawiając jej wychowanie syna.

Według relacji klienta sytuacja wyglądała zupełnie inaczej. Decyzję o wyjeździe za granicę strony podjęły wspólnie. Zarobione środki miały zostać wykorzystane na zakup mieszkania. Po jego powrocie do Polski zauważył on w żonie zmiany, a powódka zaczęła oddalać się od męża. Pozwany miał powody, aby podejrzewać romans, jednak żona zaprzeczała, jakby coś takiego miało miejsce. Podejrzenia mężczyzny były zasadne – przypadkowo odczytał wiadomość SMS na jej telefonie od kochanka. Powódka nadal zaprzeczała zdradzie, dlatego mężczyzna wynajął detektywa, który potwierdził jego przeczucia. Kobieta z jednej strony zaprzeczała, a z drugiej próbowała przerzucić winę za wszystkie problemy na męża. Strony przestały ze sobą sypiać. Kobieta nadal widywała się z kochankiem, o czym klient wiedział.

Po wielu poważnych rozmowach i awanturach, wobec oświadczenia żony, że ograniczy kontakty z obcym mężczyzną i zmieni zachowanie, klient zdecydował się na ostatnią próbę naprawienia związku. Obietnice te okazały się jednak być bez pokrycia. Kobieta nie zmieniła swojego postępowania, nie zgodziła się terapię małżeńską i dalej pozostawała obojętna. Jednocześnie, pozwany miał uzasadnione podejrzenie, że żona kontynuowała swój pozamałżeński związek, nie wykazując zaangażowania w małżeństwie.

Mając takie informację w odpowiedzi na pozew wnieśliśmy o orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy powódki oraz o uregulowanie kontaktów klienta z synem na czas rozwodu i po jego orzeczeniu. Nie mieliśmy wątpliwości, że nasz klient wykazywał się dobrą wolą przez cały czas trwania małżeństwa, a co więcej – posiadaliśmy mocne dowody, m.in. zdjęcia i nagrania wideo, które nie tylko wskazywały na winę żony, która utrzymywała pozamałżeńskie stosunki z innym mężczyzną, ale także pokazywały, że relacja małżonków w czasie emigracji mężczyzny była bardzo dobra, a uczucie między nimi żywe. Wskazaliśmy, że przyczyny rozkładu pożycia małżeńskiego leżą po stronie powódki, zaznaczając że w orzecznictwie za naruszenie wierności uznaje się już wszelkie zachowania małżonka wobec osoby trzeciej, które stwarzać może pozory cudzołóstwa lub w inny sposób wykracza poza granicę przyjętej obyczajności (Orzeczenie SN z dn. 19. 12. 1953 r., I C 322/50, OSN 1953, nr 1, poz. 7). Ponadto wnieśliśmy o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z przesłuchań świadków, w tym detektywa i wydruków konwersacji stron.

W odpowiedzi na nasze pismo, aktualizując stanowisko, pełnomocnik powódki wniósł o rozwiązanie małżeństwa z wyłącznej winy pozwanego, jednak nie zaoferował w tym zakresie żadnych nowych dowodów. W zasadzie twierdzenia o winie opierały się wyłącznie na zeznaniach samej powódki. W trakcie rozprawy pełnomocnik powódki próbował bezskutecznie podważać ustalenia detektywa oraz uwiarygodnić wersję swej klientki, czego ostatecznie nieudało mu się dokonać.

Po przesłuchaniu stron i świadków oraz zapoznania się z dowodami, Sąd wydał wyrok rozwiązaujący małżeństwo przez rozwód z winy powódki. Alimenty zostały orzeczone zgodnie z żądaniem naszego klienta. Dodatkowo Sąd ustalił też kontakty ojca z dzieckiem we wnioskowanym przez nas zakresie.

We wrześniu 2020 roku zgłosił się do naszej kancelarii Klient, z prośbą o pomoc w sprawie rozwodowej. Przyszedł do kancelarii z pozwem o rozwód. Dzięki temu, że przyszedł w dniu, w którym go odebrał, mieliśmy czas na przygotowanie skutecznej taktyki procesowej dla Klienta.

Żona żądała rozwiązania małżeństwa przez rozwód bez orzekania o winie, powierzenie jej wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką i ustalenia jej miejsca zamieszkania przy matce. Opisywała, że początkowo małżeństwo się układało. Jednakże z czasem, pojawiały się pomiędzy małżonkami rozbieżne zdania w najważniejszych kwestiach związanych z rodziną.

Klient nie chciał pozostawić małoletniej córki z żoną, ponieważ ta wykazywała się nieodpowiedzialną postawą wobec małoletniej. Po urlopie macierzyńskim zaczęła przeżywać drugą młodość. Pojawiały się spotkania ze znajomymi do rana, z dużą ilością alkoholu. Coraz częściej schodziła do koleżanki mieszkającej w tym samym bloku, zabierając ze sobą córkę. W czasie tych spotkań spożywała alkohol w dużych ilościach. Niestety system pracy Klienta nie pozwalał mu na pełne kontrolowanie żony, która nie przyjmowała do siebie informacji, że postępuje niewłaściwe.

Kancelaria terminowo udzieliła odpowiedzi na pozew w imieniu Klienta, wnosząc o rozwiązanie związku małżeńskiego stron przez rozwód z powierzeniem władzy rodzicielskiej ojcu i ograniczeniem jej matce. Domagaliśmy się także aby dziewczynka mieszkała wraz ojcem. Ustaliliśmy z Klientem, że linia postępowania będzie musiała się oprzeć na zaprezentowaniu mocnego materiału dowodowego, którym zmusimy drugą stronę do zaprzestania walki lub też przekonamy sąd, że nie może powierzyć dziecka matce. Klient zgodnie z naszymi wskazówkami obserwował żonę i dokumentował wszystko zdjęciami i nagraniami wideo, na których było widać, jak żona wracała do domu pod wpływem alkoholu i kładła się od razu spać. Zdarzało się również, że nocne spotkania ze znajomymi skutkowały potrzebą oddania małoletniej pod opiekę dziadków, ponieważ żona nie wróciła do domu przed godziną wyjścia Klienta do pracy albo nie była w stanie sprawować opieki. Klient dokładnie zapisywał dni, kiedy musiał zawieźć córkę do dziadków i przekazywał nam te informacje.

Początkowo, żona starała się wykazać przed Sądem, że Klient również posiada problem z alkoholem. Jednakże zebrany przez Klienta za naszą radą materiał dowodowy pozwolił nam na bardzo radykalne działania wobec jego małżonki. Przedstawiane poza salą argumenty, okazane zdjęcia i nagrania wideo, którymi dysponowaliśmy wymusiły na kobiecie zmianę jej stanowiska w sprawie. Sąd na rozprawie w sprawie rozpoznania wniosków o zabezpieczenie otrzymał informację, że żona uznaje stanowisko swojego męża w całości i zgadza się na przekazanie mu opieki. Nie było na sali rozpraw walki o dziecko, sprawę udało się rozwiązać poza nią. Kobieta zrozumiała, że posiadane przez nas dowody są tak jednoznaczne, że nie uda jej się wygrać batalii o dziecko. Niezależnie od tego zrozumiała chyba również swój problem i zobowiązała się do podjęcia terapii leczenia uzależnień.

Ostatecznie w wyroku rozwodowym sąd powierzył władzę rodzicielską obojgu rodzicom, ustalając, że miejscem zamieszkania dziewczynki będzie każdorazowe miejsce zamieszkania jej ojca. Na wniosek stron sąd nie orzekał o kontaktach matki z dzieckiem. Zasądził od matki na rzecz dziewczynki alimenty zgodnie z oczekiwaniami naszego Klienta.

Historia ta pokazuje, że ścisła współpraca Klienta z adwokatem w toku postępowania rozwodowego jest niezbędna do uzyskania celu postępowania. Klient wykazał się wysoce odpowiedzialną postawą i potraktował sprawę bardzo poważnie. Współpraca dobrze się układała od samego początku, a dzięki temu sprawa zakończyła szybko. Najważniejsze, że dziecko nie było narażone na stres.

Jest to kolejna sprawa, w której z naszą pomocą Klient będący ojcem uzyskał prawo bieżącej opieki nad córką.